Thursday, December 17, 2009

သည္ေန့စာေမးပြဲႈပီးသည္။

သည္ေန့ သည္ ေကၽာင္းရာသီအတြက္ ေနာက္ဆံုးစာေမးပြဲႈပီးသည္။
ဤေကၽာင္းရာသီ၌ ကြၽန္ေတာ္သည္ တန္းနစ္၊ ပညာေရးႏွင့္ အဂၤလိပ္စာေရးသားနည္း(အပိုင္း ၂) အတန္းမၽားသို့တက္ေရာက္ေလ့လာခဲ့ပါသည္။ တိုးတက္မႃမၽားအႁဖစ္ ယခင္ကႏွင့္စာလွ်င္ တန္းနစ္ကို ပါဝါရွိရွိကစားတတ္လာသည္။ သုေတသနႁပဳေရးသားရမည့္အဂၤလိပ္စာတမ္းတစ္ေစာင္မည္သို့ေရးသားရမည္ကို သိရွိတတ္လာသည္။ အေမရိကန္ပညာေရးေလာကအေ-ကာင္းတေစ့တေစာင္းကို သိရွိနားလည္ခြင့္ရလာသည္။ မည္သို့ဆိုေစ ကြၽန္ေတာ္ေပၽာ္ပါသည္။ စာေပေလ့လာေနရသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ေပၽာ္သည္။ ေဆြးေႏြးေနရသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ေပၽာ္သည္။ ေရးေန၊ ဖတ္ေနရသည္ကို ကြၽန္ေတာ္ေပၽာ္သည္။ အဂၤလိပ္စာအတန္းတြင္ လြတ္လပ္ေရးရႈပီးေနာက္ပိုင္း ႁမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေခတ္သံုးေခတ္ (ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္၊ မဆလေခတ္ႏွင့္ နအဖ ေခတ္) ႏွင့္ပါက္သက္၍စာတမ္းေရးႁဖစ္သည္။ ႁမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းေ-ကာင္းႏွင့္ပါက္သက္၍ ယခင္က ကြၽန္ေတာ္လံုးဝ သိရွိနားလည္ႁခင္းမရွိခဲ့သည့္ မၽားစြာေသာ အခၽက္အလက္မၽားကို သိခြင့္ရမႃသည္ပင္လွ်င္ အႁမတ္ ဟု ကြၽန္ေတာ္ခံယူပါသည္။
မည္သို့ဆိုေစ သည္ေန့ကြၽန္ေတာ္ အတနႈ္းပီႈးပီ။ အတန္းမွ ညဆယ္နာရီေကၽာ္မွ ႁပန္ေရာက္သည္။ ထမင္းမစားမီ အရက္ႏွစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ပစ္သည္။ ရီတီတီႁဖစ္သြားသည္။ လူပၽိဳလူလြတ္ဘဝတုန္းကေတာ့ အရက္ကေလးေထြလာလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္လုပ္တတ္သည့္အေလ့အထ သံုးခုရွိခဲ့ဘူးသည္။ တစ္ခုက အိပ္ရာဝင္သည္။ ေနာက္တခုက ေကာင္မေလးေတြဆီ တေယာကႈ္ပီးတေယာက္ ဖုန္းဆက္သည္။ အဆက္အသြယ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႁဖစ္သည့္ တေယာက္ေယာက္ႏွင့္ သြားအိပ္လွ်င္အိပ္တတ္သည္။ ေနာက္တခုက ဆိုင္ကယ္ကို အရွိန္ႏႃန္းတင္၍ ေမာင္းပစ္တတ္သည္။ ယခု ကေလးသံုးေယာက္ဖခင္ဆိုေတာ့လည္း အရာအားလံုးက ေႁပာင္းလဲခဲ့ေခၽႈပီ။
သည္စာေလးကိုေရးကာ တၤဗြီေလးနည္းနည္းေမႈာ့ပီး အိပ္ရာဝင္ပါေတာ့မည္။ ဤားလံုးကၽန္းမာ၊ ခၽမ္းသာလို့ ဆင္းရဲ ႏွင့္ ငရဲ ကင္း-ကပါေစ။
အားလံုးကို ခင္မင္ေလးစားမႃႁဖင့္
ေမာင္ၪီးသိန္းေမာင္

No comments:

Post a Comment