ႃပီးခဲ့သည့္ ေကၽာင္းရာသီအတြင္း ‘လူမႈေဗဒ’ (ွသခငသူသါပ) ဘာသာရပ္ကို ဂုဏ္ထူးတန္းဘာသာရပ္ တခုအႁဖစ္ကြၽန္ေတာ္ ေလ့လာခဲ့ပါသည္။ လူမႈေဗဒဘာသာရပ္သင္ႁပမႈ၌ နာမည္ႄကီးဆရာတၪီးႁဖစ္သည့္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ပါေမာကၡ သည္ ဂုဏ္ထူးတန္းေကၽာင္းသားမၽားအား အထူးတာဝန္တရပ္အေနႁဖင့္ လူမႈသုေတသန စစ္တမ္း ထုတ္ကာ စာတမ္းတေစာင္စီ ေရးသားေစခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါစီမံကိန္းႄကီးအေကာင္အထည္ေပၚရန္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ ေမးခြန္းေပါင္း ၇၀ ပါဝင္သည့္ စစ္တမ္းကိုေရးသားကာ ေကၽာင္းသားေပါင္း တစ္ေထာင္ (၁၀ဝ၀ ၪီး)ထံသို႔ ႁဖန္႔ေဝႁခင္း၊ အေႁဖရရွိႃပီးစစ္တမ္းမၽားအားႁပန္လည္သိမ္းဆည္းႁခင္း၊ ေမးခြန္းအားလံုး ေႁဖ မေႁဖ စစ္ေဆး ႁခင္း၊ ေႁဖဆိုထားသည့္အေႁဖမၽားသည္ သုေတသနႁပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္သည့္ စံခၽိန္စံၫႊန္းမၽားႏၽင့္ ကိုက္ညီမႈရွိ မရွိ စစ္ေဆးႁခင္း၊ မိမိတို႔လိုအပ္သည့္ ‘စံ’ မၽားႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္ အေႁဖမၽားကို ကြန္ပၽဴတာရာႏႈန္းကိုက္ စံနစ္ထဲတြင္ ထည့္သြင္းကာ အခၽက္အလက္မၽားထုတ္ယူႁခင္းမၽားကို ႁပဳလုပ္ႂကရႃပီး ကြန္ပၽဴတာမွတြက္ခၽက္ထုတ္ယူ ရရွိေသာ အႃပီးသတ္အခၽက္အလက္မၽားကိုအေႁခခံကာ စာတမ္းေရးသားႁခင္းမွာ အဆိုပါစီမံကိန္းလုပ္ထံုးလုပ္နည္း၏ ေနာက္ ဆံုး အဆင့္ ပင္ႁဖစ္ပါသည္။စာတမ္းေရးႁခင္းမွအပ အႁခား အဆင့္မၽားအား သတ္မွတ္ထားသည့္ေန႔ရက္အမီ ႃပီးစီးေအာင္ႁမင္စြာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါေမာကၡ သည္ ဂုဏ္ထူးတန္းေကၽာင္းသားမၽားထဲမွ ေကၽာင္းသား ေကၽာင္းသူ ၃ ၪီးေရြးခၽယ္ကာ အခၽိန္ပို လုပ္အားေပး စံနစ္ႁဖင့္ လုပ္ကိုင္ေစခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ ၃ ၪီးထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္ သည္လည္း တၪီးအပါအဝင္ႁဖစ္ခဲ့ပါသည္။စစ္တမ္းေမးခြန္းမၽား ႁဖန္႔ေဝႁခင္းမွ သည္ ကြန္ပၽဴတာမွ အခၽက္အလက္မၽားထုတ္ယူႁခင္းအထိ အဆင့္မၽား ႃပီးစီး ေအာင္ႁမင္ရန္အတြက္ ၂ လ ေကၽာ္ အခၽိန္ယူခဲ့ႂကရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအဆင့္မၽားအားလံုးကို ကြၽန္ေတာ္ တို႔သည္ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္မႈမၽားရွိႂကသည့္တိုင္ တဆင့္ႃပီးတဆင့္ ႄကိဳးႄကိဳးစားစားႁဖင့္ အခၽိန္မီ ေကၽာ္ႁဖတ္ႏိုင္ ခဲ့ႂကပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အတူ အခၽိန္ပို တြဲဖက္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည့္ ပိုလန္မွေကၽာင္းသူဆိုလွ်င္ ပင္ပမ္းမႈဒဏ္ေႂကာင့္ ၃ ရက္ခန္႔အနားယူရသည္အထိ ႁဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။စာတမ္းအတြက္ လိုအပ္သည့္ အခၽက္အလက္အားလံုး မိမိတို႔လက္ထဲတြင္ရရွိေနႃပီးႁဖစ္ကာ စာတမ္း ေရးသားႃပီးစီးရန္ေပးထားသည့္အခၽိန္မွာ တ လ ခန္႔ ပင္ လိုေနေသးရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ စာတမ္းေရးခၽိန္ ပို ရသႁဖင့္ ဂုဏ္ထူတန္းတတန္းလံုး ေပၽာ္တႃပံဳးႃပံဳးႏွင့္။ စီမံကိန္းအေကာင္အထည္ေပၚရန္ မိမိတို႔အခၽိန္မၽားထဲမွ ဖဲ့ေဝ ကာ လုပ္အားေပးခဲ့ႂကသည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လုပ္အားေပးအဖြဲ႔ကိုလည္း အားလံုးက ေကၽးဇူးတင္၍မဆံုး။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါ တလ ဟူေသာ အခၽိန္ကာလ လြန္ေႁမာက္ႃပီးေနာက္ ႃပီးစီးသည့္စာတမ္းမၽားကို ပါေမာကၡ လက္ အေရာက္အပ္ႏွံႏိုင္သည္မွာ ေကၽာင္းသားအားလံုး၏ ၃ ပံု ၂ ပံု ခန္႔သာရွိခဲ့ပါသည္။ ကၽန္ ေကၽာင္းသား ၃ ပံု ၁ ပံု သည္ အဘယ္ေႂကာင့္ ေနာက္ကၽေနႂကသည္ ဟု အေဆြစာဖတ္သူ ထင္ႁမင္ယူဆ ပါသနည္း။ ေနထိုင္မေကာင္း ႁဖစ္ေနခဲ့ႂက၍ေလာ။ အေမရိကန္လို ကၽန္းမာေရးႁပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ နည္းပညာ ႏွင့္ အာနိသင္ထိေရာက္ေကာင္းမြန္ ေသာေဆးဝါမၽားႁပည့္စံုသည့္ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံတြင္ သည္မွ်မၽားႁပားေသာလူငယ္ ေကၽာင္းသားမၽားအားလံုး တႃပိဳင္တည္း ေနထိုင္မေကာင္းႁဖစ္ရန္မွာ မႁဖစ္စေကာင္းပါ။ သို႔ဆိုလွ်င္ နည္းပညာအခက္အခဲေႂကာင့္ေလာ။ ဤအေႂကာင္း ေႂကာင့္လည္း မႁဖစ္ႏိုင္ပါ။ စာတမ္းေရးရန္အတြက္ လိုအပ္ေသာအခၽက္အလက္မၽားအားလံုး အဆင္သင့္ မိမိတို႔ လက္ထဲတြင္ရွိေနႃပီးလည္းႁဖစ္၊ အေတာ္ဆံုးေကၽာင္းသားေကၽာင္းသူမၽားလည္းႁဖစ္ႂကသည့္ သည္ေကၽာင္းသားမၽား သည္ စာရိုက္ႁခင္း၊ ဂရပ္ပံုမၽား၊ ရုပ္ပံုမၽား၊ ေႁမပံုမၽားႏွင့္ စာရင္းဇယားမၽားကို လိုအပ္လွ်င္လိုအပ္သလိုထည့္သြင္းႁခင္း အစရွိသႁဖင့္ စာတမ္းေရးရန္လိုအပ္သည့္ နည္းပညာေလာက္မွာ သာမန္ႄကံဳေတြ႔လုပ္ကိုင္ေနကၽ လုပ္ရပ္မၽားထဲမွ တခု တေလမွ်သာႁဖစ္ပါခၽိမ့္မည္။ေနာက္ကၽကၽန္ခဲ့သူ အဆိုပါေကၽာင္းသား ေကၽာင္းသူမၽားအား ‘အဘယ္ေႂကာင့္ စာတမ္းမၽား အခၽိန္မီ မႃပီးစီးႏိုင္ ႁဖစ္ရပါသနည္း၊ သူတို႔၏ အခက္အခဲသည္ အဘယ္နည္း’ ဟူေသာ ေမးခြန္းကို အေဆြစာဖတ္သူ ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔မေမးႁဖစ္မီ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါေမာကၡ မွ သူတို႔အားေမးႁမန္းခဲ့ႃပီးႁဖစ္ပါသည္။ အေႁဖမွာ ‘စာတမ္းအား မည္သည့္ေခါင္းစၪ္ေပးကာ မည္သည့္အခၽက္မၽားကို အေႁခခံေရးသားမည္ကို တိတိကၽကၽဆံုးႁဖတ္၍မရႏိုင္ပဲ ရွိေနခဲ့သည္’ ဟူ၏။သည္အေႂကာင္းအရာကို စ ေရးကတည္းက ကြၽန္ေတာ္မေႁပာပဲကၽန္ရွိေနခဲ့သည့္ အေႂကာင္းအရာေလး တရပ္ရွိေနခဲ့ပါသည္။ ၄င္းမွာ ‘စာတမ္းေခါင္းစၪ္’ ႏွင့္ ‘ေရးသားမည့္အေႂကာင္းအရာ’ ကိစၥပင္ႁဖစ္ပါသည္။ လူမႈေဗဒ ပါေမာကၡ ၏ စီစၪ္ၫႊန္ႂကားမႈႁဖင့္ စစ္တမ္းထုတ္ယူခဲ့သည့္ ေမးခြန္းေပါင္း ၇၀ ကို ေမးခြန္းအမၽိဳးအစားအလိုက္ ခြဲႁခမ္း စိတ္ႁဖာလွ်က္ အမၽိဳးတူရာ ေပါင္းစပ္အုပ္စုဖြဲ႔ပါက ေအာက္ပါအုပ္စုဝင္မၽားကို ေတြ႔ရမည္ႁဖစ္ပါသည္ -
(က) ကိုယ္ေရးအတၴဳပတၲိ
(ခ ) ရာဇဝတ္မႈႏွင့္ တရားမ မႈ
(ဂ ) အရက္ႏွင့္မူးယစ္ေဆးဝါး
(ဃ) လိင္၊ လက္ထပ္ႁခင္း၊ ခၽစ္ႁခင္းေမတၲာ ႏွင့္ မိသားစု
(င) ဘာသာေရး
(စ) ပညာေရး
(ဆ) ႏိုင္ငံေရး
(ဇ) စီးပြါးေရး
(စၽ) လူေနမႈအဆင့္အတန္း
(ည) လူမၽိဳးႏွင့္ လူမၽိဳးစုဝင္ဆိုင္ရာမၽား
(Ë) လူၪီးေရ ႏွင့္သဘာဝပတ္ဝန္းကၽင္
(ဌ) စာနယ္ဇင္း၊ လူထုမီဒီယာ၊ ႃမိဳ႔ႁပႏွင့္ေကၽးလက္ယၪ္ေကၽးမႈ ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရးသားရမည့္ စာတမ္းႏွင့္ပါက္သက္၍ ပါေမာကၡ၏ၫႊန္ႂကားခၽက္မွာ အထက္ေဖၚႁပပါ ေမးခြန္းမၽား၊ အေႁဖမၽားႏွင့္ စာရင္းအင္းအခၽက္အလက္မၽားကို ႁပည့္ႁပည့္စံုစံုေပးထားႃပီး မည္သည့္ အေႂကာင္းအရာ ကို အေႁခတည္ကာ မည္သို႔ေရးသားရမည္ကို သတ္မွတ္ထားရွိမႈမရွိပါ။ စာတမ္းေခါင္းစၪ္ႏွင့္ အေႁခတည္ေရးသား ရမည့္အေႂကာင္းအရာပိုင္းကို တိတိကၽကၽသတ္မွတ္ထားရွိမႈမရွိသည့္အေလွ်ာက္ ေကၽာင္းသားမၽားအေနႁဖင့္ မိမိတို႔ စိတ္ႄကိဳက္ေခါင္းစၪ္ႏွင့္အေႂကာင္းအရာမၽားေရြးခၽယ္ဆံုးႁဖတ္ကာ လိုအပ္သည့္ ကုန္ႂကမ္းအခၽက္အလက္မၽားကို စစ္တမ္းအေႁဖမၽားမွ ရယူရန္ ႁဖစ္ပါသည္။ေမးခြန္း၊ အေႁဖႏွင့္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည့္အခၽက္အလက္မၽား မၽားႁပားလြန္းမႈေႂကာင့္ႁဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သည္ပင္လွ်င္ စာတမ္းေခါင္းစၪ္ႏွင့္ မူတည္ေရးသားမည့္ အေႂကာင္းအရာ မၽားကိုေရြးခၽယ္ရန္ ရက္ေပါင္း ၂၀ ခန္႔ႂကာႁမင့္ခဲ့ပါသည္။ ရက္ေပါင္း၂၀ ႂကာႁမင့္ႃပီးေသာအခါ၌ စာတမ္းေရးရန္ သတ္မွတ္ထားရွိသည့္အခၽိန္ ၁၀ ရက္သာလိုေတာ့ေႂကာင္း သတိထားမိသည္ႏွင့္အညီ ဆံုးႁဖတ္ခၽက္တခုကို တိတိ ကၽကၽခၽမွတ္လိုက္ကာ ၄င္းကို ပံုေဖၚေရးသားႁခင္းႁပဳလုပ္ခဲ့၍သာ အခၽိန္မွီႃပီးစီးခဲ့ႁခင္းႁဖစ္ပါသည္။ သို႔မဟုတ္ပါက သတ္မွတ္ခၽိန္ေကၽာ္လြန္မႈေႂကာင့္ သတိေပးခံရသည့္ ေကၽာင္းသားမၽားစာရင္းထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္လည္းပါဝင္ ခဲ့လိမ့္ မည္ႁဖစ္ပါသည္။သည္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႂကည့္ပါ။ မည္သည့္အေႂကာင္းအရာကိစၥမၽားႁပဳလုပ္မႈ၌မဆို ရည္မွန္းခၽက္ပန္းတိုင္ သည္မလြဲမေသြလိုအပ္ပါသည္။ လိုအပ္သည့္အခၽက္အလက္မၽား၊ အေထာက္အကူႁပဳပစၥည္းမၽား ႁပည့္ႁပည့္စံုစံု ရွိေနႂကပါလွ်က္ တိတိကၽကၽ သတ္မွတ္ထားရွိသည့္ ရည္မွန္းခၽက္ပန္းတိုင္ မရွိပါက အေတာ္ဆံုးေကၽာင္းသာမၽား သည္ပင္လွ်င္ (ဘာလုပ္၍ ဘာကိုင္ရမည္မသိပဲ) အေခၽာ္ဆံုးေကၽာင္းသားမၽား
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရးသားရမည့္ စာတမ္းႏွင့္ပါက္သက္၍ ပါေမာကၡ၏ၫႊန္ႂကားခၽက္မွာ အထက္ေဖၚႁပပါ ေမးခြန္းမၽား၊ အေႁဖမၽားႏွင့္ စာရင္းအင္းအခၽက္အလက္မၽားကို ႁပည့္ႁပည့္စံုစံုေပးထားႃပီး မည္သည့္ အေႂကာင္းအရာ ကို အေႁခတည္ကာ မည္သို႔ေရးသားရမည္ကို သတ္မွတ္ထားရွိမႈမရွိပါ။ စာတမ္းေခါင္းစၪ္ႏွင့္ အေႁခတည္ေရးသား ရမည့္အေႂကာင္းအရာပိုင္းကို တိတိကၽကၽသတ္မွတ္ထားရွိမႈမရွိသည့္အေလွ်ာက္ ေကၽာင္းသားမၽားအေနႁဖင့္ မိမိတို႔ စိတ္ႄကိဳက္ေခါင္းစၪ္ႏွင့္အေႂကာင္းအရာမၽားေရြးခၽယ္ဆံုးႁဖတ္ကာ လိုအပ္သည့္ ကုန္ႂကမ္းအခၽက္အလက္မၽားကို စစ္တမ္းအေႁဖမၽားမွ ရယူရန္ ႁဖစ္ပါသည္။ေမးခြန္း၊ အေႁဖႏွင့္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည့္အခၽက္အလက္မၽား မၽားႁပားလြန္းမႈေႂကာင့္ႁဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သည္ပင္လွ်င္ စာတမ္းေခါင္းစၪ္ႏွင့္ မူတည္ေရးသားမည့္ အေႂကာင္းအရာ မၽားကိုေရြးခၽယ္ရန္ ရက္ေပါင္း ၂၀ ခန္႔ႂကာႁမင့္ခဲ့ပါသည္။ ရက္ေပါင္း၂၀ ႂကာႁမင့္ႃပီးေသာအခါ၌ စာတမ္းေရးရန္ သတ္မွတ္ထားရွိသည့္အခၽိန္ ၁၀ ရက္သာလိုေတာ့ေႂကာင္း သတိထားမိသည္ႏွင့္အညီ ဆံုးႁဖတ္ခၽက္တခုကို တိတိ ကၽကၽခၽမွတ္လိုက္ကာ ၄င္းကို ပံုေဖၚေရးသားႁခင္းႁပဳလုပ္ခဲ့၍သာ အခၽိန္မွီႃပီးစီးခဲ့ႁခင္းႁဖစ္ပါသည္။ သို႔မဟုတ္ပါက သတ္မွတ္ခၽိန္ေကၽာ္လြန္မႈေႂကာင့္ သတိေပးခံရသည့္ ေကၽာင္းသားမၽားစာရင္းထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္လည္းပါဝင္ ခဲ့လိမ့္ မည္ႁဖစ္ပါသည္။သည္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႂကည့္ပါ။ မည္သည့္အေႂကာင္းအရာကိစၥမၽားႁပဳလုပ္မႈ၌မဆို ရည္မွန္းခၽက္ပန္းတိုင္ သည္မလြဲမေသြလိုအပ္ပါသည္။ လိုအပ္သည့္အခၽက္အလက္မၽား၊ အေထာက္အကူႁပဳပစၥည္းမၽား ႁပည့္ႁပည့္စံုစံု ရွိေနႂကပါလွ်က္ တိတိကၽကၽ သတ္မွတ္ထားရွိသည့္ ရည္မွန္းခၽက္ပန္းတိုင္ မရွိပါက အေတာ္ဆံုးေကၽာင္းသာမၽား သည္ပင္လွ်င္ (ဘာလုပ္၍ ဘာကိုင္ရမည္မသိပဲ) အေခၽာ္ဆံုးေကၽာင္းသားမၽား
စာရင္းထဲသို႔ေရာက္သြားတတ္ ေႂကာင္း သတိခၽပ္ရန္ႁဖစ္ပါသည္။
မွတ္ခၽက္။ ။ သည္ေဆာင္းပါးကို ၂၀ဝ၇ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ကြၽန္ေတာ္ေရးသားခဲ့ပါသည္။
No comments:
Post a Comment